Terapia Si

Integracja sensoryczna to proces przetwarzania informacji (bodźców), który zachodzi w mózgu. Informacje te docierają ze środowiska zarówno zewnętrznego jak i wewnętrznego, odbierane są przez zmysły, przetwarzane przez centralny układ nerwowy a następnie wykorzystywane do różnych czynności życiowych oraz do prawidłowego funkcjonowania w codziennym życiu. 

Taka interpretacja zagadnienia integracji sensorycznej pozwala na stwierdzenie, że jej zaburzenia mogą stać się dla dziecka przyczyną wielu problemów w zakresie porozumiewania się, interakcji społecznych, czy występowania różnego rodzaju nieprawidłowych zachowań.

Metoda integracji sensorycznej jest jednym z najnowszych, kompleksowych systemów terapeutycznych stosowanych wobec dzieci z opóźnieniami psychoruchowymi, zaburzeniami mowy i trudnościami w nauce szkolnej. Zapoczątkowała ją dr A. Jean Ayres w latach sześćdziesiątych XX wieku, psycholog, terapeuta oraz pracownik Uniwersytetu Kalifornijskiego stworzyła również teorie integracji sensorycznej, jak również wskazała jej zaburzenia oraz metody diagnozy i terapii. Terapia SI opiera się przede wszystkim na pracy nad zmysłami: dotyk, równowaga (układ przedsionkowy), propriocepcja, wzrok, węch, smak a także interocepcja ( czucie trzewne). Ogromne znaczenie w codziennym funkcjonowaniu każdego z nas ma uporządkowanie doznania zmysłowego oraz odpowiednia reakcja na dany bodziec.

Można poczekać aż dziecko wyrośnie.

 JEDNAK PODPOWIEM: DZIECKO Z ZABURZEŃ INTEGRACJI SENSORYCZNEJ NIE WYRASTA. 

Z czasem zaczyna uczyć się kompensacji dysfunkcji, niestety w nieodpowiedni sposób lub przy pomocy nieodpowiednich wzorów.  Pierwsze symptomy mogą być zauważalne już w wieku niemowlęcym. Natomiast to w okresie przedszkolnym pojawiają się największe problemy i „niewygodne „zachowania, gdyż wtedy właśnie następuje największy rozwój poznawczy, emocjonalny i motoryczny. Eskalacja zaburzeń integracji sensoryczną następuje w szkole podstawowej gdzie przeradza się to w problemy w zachowaniu, w kontaktach z rówieśnikami oraz/lub w nauce.

Druga droga to szukanie pomocy u specjalisty. Zgłoszenie się do certyfikowanego diagnosty zaburzeń integracji sensorycznej w celu diagnozy SI oraz ustalenia zaleceń i pełnej diety sensorycznej. A następnie rozpoczęcie Terapii Integracji Sensorycznej.